Το κόμικ Peanuts, ένα κυριακάτικο αμερικάνικο κόμικ, γραμμένο και εικονογραφημένο από τον Charles M. Schulz κυκλοφόρησε πρώτη φορά στις 2 Οκτωβρίου 1950 και τελευταία στις 13 Φεβρουαρίου 2000. Το Peanuts είναι από τα πιο δημοφιλή και με μεγάλη επιρροή στην ιστορία των κόμικ, με 17.897 δημοσιευμένες λωρίδες (comic strips, συνήθως σε εφημερίδες και περιοδικά, όπου μια μικρή ιστορία ξετυλίγεται μέσα σε τρία ή τέσσερα καρέ), καθιστώντας το “αναμφισβήτητα τη μακρύτερη ιστορία που έχει πει ποτέ ένας άνθρωπος”. Katherine Brooks, Huff Post Arts & Culture
“Δεν μου αρέσει καθόλου το όνομα της σειράς. Ήθελα να το ονομάσουμε Good Old Charlie Brown, αλλά ένα άτομο από συνδικάτο επέλεξε το “Peanuts” από μία λίστα πιθανών τίτλων. Δεν κοίταξε καθόλου την λωρίδα όταν το ονόμασε. Μόλις επαναστάτησα και το έστειλα χωρίς τίτλο, τελικά συμφωνήσαμε να βάλουμε το “Peanuts” στην κορυφή και να συμπεριλάβουμε το “ο Charlie Brown και η συμμορία του” στον υπότιτλο την Κυριακή.”
– Charles M. Schulz, 1969
Η λωρίδα του κόμικ από τις 2 Οκτωβρίου 1950. Από αριστερά προς τα δεξιά: Charlie Brown, Shermy, and Patty.
To κόμικ επικεντρώνεται αποκλειστικά σε έναν κοινωνικό κύκλο μικρών παιδιών, όπου υπάρχουν ενήλικες αλλά σπάνια φαίνονται ή ακούγονται . Ο κύριος χαρακτήρας, Charlie Brown, είναι πεισματάρης, μελαγχολικός και στερείται αυτοπεποίθησης. Δεν είναι σε θέση να πετάξει ένα χαρταετό, να κερδίσει ένα παιχνίδι μπέιζμπολ ή να κλωτσήσει μια μπάλα φούτμπολ αλλά ποτέ δε σταματάει να προσπαθεί. Αν και η σειρά δεν είχε πρωταγωνιστικό χαρακτήρα, σύντομα άρχισε να επικεντρώνεται στον Τσάρλι Μπράουν.
Snoopy : Φιλοπερίεργος.
Το παγκοσμίου φήμης beagle με την μεγάλη φαντασία είναι ένας σκύλος μάστερ της μεταμφίεσης και κάνει την εμφάνισή του στο κόμικ στις 4 Οκτωβρίου 1950 (δυο μέρες μετά την πρώτη του κυκλοφορία). Ως Joe Cool, είναι αφηρημένος, απομονωμένος, ανοιχτός, ο σκύλος που όλοι θα θέλαμε να είμαστε. Ως πιλότος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, συμμετέχει σε εναέρια μάχη με τον διαβόητο Κόκκινο Βαρόνο. Ενώ σκέφτεται τη ζωή από την κορυφή του σκυλόσπιτού του, γράφει ένα μεγάλο αμερικανικό μυθιστόρημα, ταξιδεύει στο φεγγάρι και σχεδιάζει εκδίκηση για τη γάτα των γειτόνων.
~ Ο Snoopy διαβάζει το “Πόλεμος και Ειρήνη” με ρυθμό μιας λέξης την ημέρα.
Γνωστή του Charlie Brown από τη γειτονιά (και από τον μικρό αδελφό της, Linus) για το γεγονός ότι είναι ευερέθιστη και αυταρχική, η Lucy μπορεί συχνά να δώσει συμβουλές από το περίπτερο του ψυχιάτρου, κλονίζοντας την κουβέρτα ασφαλείας του Linus ή εξευτελίζοντας τον Charlie Brown. Η μόνη αδυναμία της Lucy; Η αγάπη της για τον πιανίστα Schroeder.
Ο Linus, o φιλόδοξος φιλόσοφος, με την κουβέρτα ασφαλείας, που πάντα έχει μια καλή λέξη για όλους, ακόμη και για την μεγαλύτερη σε ηλικία αδελφή του, τη Lucy. Ενώ είναι συχνά η φωνή της λογικής στη γειτονιά, ο Linus πιστεύει επίσης σταθερά στη Μεγάλη Κολοκύθα και υποφέρει πολύ όταν οι άνθρωποι (ή οι κολοκύθες) τον απογοητεύουν.
O Schroeder, η μίνι μουσική ιδιοφυΐα σπάνια είναι μακριά από το πιάνο του ή το είδωλό του, τον Μπετόβεν – εκτός αν τον καλέσει σε παιχνίδι μπέιζμπολ ο Charlie Brown.
Η Lucy μικρή αδερφή του Charlie Brown πιστεύει ότι ο κόσμος της οφείλει μια εξήγηση. Γιατί πρέπει να πάει στο σχολείο; Γιατί δεν την αγαπά o Linus; Και ποια είναι η πρωτεύουσα της Βενεζουέλας; Η Sally είναι πάντα στο κυνήγι για απαντήσεις – και όταν δεν τις παίρνει, έρχεται με μια ολόκληρη νέα φιλοσοφία: “Ποιος νοιάζεται;”
O Woodstock πρωτοεμφανίστηκε στην ταινία το 1967, αλλά το όνομά του δόθηκε το 1970 μετά το δημοφιλές καλοκαιρινό φεστιβάλ μουσικής.
Ο Franklin, o ήσυχος και έμπιστος φίλος του Charlie Brown, μπορεί να είναι ο μόνος που δεν έχει πει ποτέ άσχημη λέξη για τον άτυχο ήρωα μας. Στο σχολείο, ο Franklin κάθεται μπροστά από το Peppermint Patty, γεγονός που καθιστά τις σχολικές του μέρες πολύ πιο αφόρητες. Ο Schulz έκανε το ντεμπούτο του Αφροαμερικανού Franklin στο κόμικ στις 29/07/68.
“Νομίζω ότι αν κανείς γράφει, βρίσκει ότι βάζει λίγο από τον εαυτό του σε όλους τους χαρακτήρες, τουλάχιστον σε αυτό το είδος κόμικ. Είναι ο μόνος τρόπος για να επιβιώσεις καθώς πρέπει να κάνεις το ίδιο πράγμα κάθε μέρα. Πρέπει να βάζεις τον εαυτό σου, όλες σου τις σκέψεις, όλη σου την παρατηρητικότητα και όλα όσα ξέρεις στο κόμικ.”
– Charles M. Schulz, 1984
Ο Schulz διατήρησε την σειρά κόμικ μόνος του για σχεδόν 50 χρόνια, χωρίς βοηθούς, ακόμα και στη διαδικασία της σύνταξης και του χρωματισμού.
To κόμικ διαθέτει μια ιδιαίτερη φιλοσοφική, ψυχολογική και κοινωνιολογική θεώρηση της ζωής μέσα από τα μάτια των μικρών ηρώων που σκέφτονται όμως σαν ενήλικες.
To Peanuts πέτυχε σημαντική επιτυχία με τα τηλεοπτικά του αφιερώματα, πολλά από τα οποία, μεταξύ των οποίων και το “A Charlie Brown Christmas” και “Η μεγάλη κολοκύθα, Charlie Brown”, κέρδισαν ή ήταν υποψήφια για τα βραβεία Emmy.
Στο αποκορύφωμά της επιτυχίας του, στα μέσα με τέλος της δεκαετίας του 1960, το Peanuts κυκλοφορούσε σε περισσότερες από 2.600 εφημερίδες, με περίπου 355 εκατομμύρια αναγνώστες σε 75 χώρες και μεταφράστηκε σε 21 γλώσσες. Έκανε δημοφιλές το comic strip με τα τέσσερα καρέ ως πρότυπο στις Ηνωμένες Πολιτείες και επέφερε συνολικά στον Schulz κέρδη άνω του 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων.
Στο Μουσείο Charles M. Schulz φιλοξενούνται προσωπικά αντικείμενα του δημιουργού και αρχείο του έργου του.
Η τελευταία κυριακάτικη έκδοση του κόμικ, η οποία βγήκε 13 Φεβρουαρίου 2000: μια ημέρα μετά το θάνατο του Charles M. Schulz
Αγαπητοί φίλοι και φίλες,
Είχα την τύχη να ζωγραφίζω τον Charlie Brown και τους φίλους του για σχεδόν πενήντα χρόνια. Ήταν η εκπλήρωση της παιδικής φιλοδοξίας μου.
Δυστυχώς, δεν είμαι πλέον σε θέση να διατηρήσω το πρόγραμμα που απαιτεί μια καθημερινή έκδοση κόμικ. Η οικογένειά μου δεν επιθυμεί να συνεχιστεί το “Peanuts” από οποιονδήποτε άλλο, γι ‘αυτό ανακοινώνω τη συνταξιοδότησή μου.
Είμαι ευγνώμων όλα αυτά τα χρόνια για την αφοσίωση των συντακτών μας και την υπέροχη υποστήριξη και αγάπη που μου εξέφρασαν οι οπαδοί του κόμικς.
Charlie Brown, Snoopy, Linus, Lucy … πώς να τους ξεχάσω ποτέ …
– Ο Charles M. Schulz
Πηγή:
Κυριάκος
Ιανουάριος 20, 2019Ωραία αναδρομή. Περιμένω και τη Μαφάλντα, με την οποία έχεις κάποια κοινά! Αν θες βοήθημα για τα σιωπηλά σκίτσα Quino, διατίθεται!
Α.Κ.
Ιανουάριος 20, 2019Ευχαριστώ πολύ! Ναι κι η Μαφάλντα θα ακολουθήσει… Για τα σιωπηλά σκίτσα Quino, θα το ψάξω γιατί δεν τα γνωρίζω.
ΝΙΚΗ
Ιανουάριος 20, 2019Με αυτό τό το όμορφο αφιέρωμα αναβιώνει κανείς εικόνες,συναισθήματα και στιγμές χαμένες στη λήθη των παιδικών μας χρόνων που τελικά δεν έχουν ξεθωριάσει τελείως…..Κάποτε λοιπόν ήμουν κι εγώ παιδί…
A.K.
Ιανουάριος 20, 2019Ευχαριστούμε για το σχόλιο!😊
Ελπιδα
Ιανουάριος 21, 2019Πολυ ζωντανο κειμενο!! Πολυ καλη δουλεια! Να συνεχισετε ετσι! Ευχαριστουμε!
A.K.
Ιανουάριος 22, 2019Ευχαριστούμε Ελπίδα για την στήριξη!!!