Γιατί ένα χρώμα να υπερισχύει όλων των υπόλοιπων σε ένα έργο; Τι είναι αυτό που ωθεί τον καλλιτέχνη να ξεχωρίσει ένα χρωματικό μοτίβο; Γιατί το μπλε, λοιπόν;
Ζωγραφική



Ο χρωματικός “ιδιωματισμός” έχει κυριαρχήσει στην τέχνη χρησιμεύοντας :
-ως διαφορετικός φωτισμός
-ως διαφορετικός τόνος
-σαν ιδιαίτερο μοτίβο
-σαν σύμβολο
-ως ιδιαίτερη καλλιτεχνική ροπή
-σαν αντίθεση
-ως έκφραση συναισθημάτων



Κυρίως ο εξπρεσιονισμός ως καλλιτεχνικό ρεύμα χρησιμοποιεί ένα χρώμα και τους συναφείς χρωματικούς τόνους για να αναδείξει ένα θέμα, σε αντίθεση με τα “φυσικά” χρώματα που μπορεί η σκηνή που διαδραματίζεται να έχει.


Στο έργο του Pablo Picasso, η περίοδος από το 1901 έως το 1904 αναφέρεται ως “μπλε περίοδος”. Σε αυτό το χρονικό διάστημα το μπλε χρώμα χαρακτηρίζει τα έργα του και δημιουργεί ένα ιδιάζον καλλιτεχνικό ρεύμα. Κύριος λόγος αυτού του μοτίβου είναι η απώλεια ενός κοντινού του προσώπου που τον ώθησε να απομονωθεί κοινωνικά το συγκεκριμένο διάστημα. Ταυτίζει επομένως το μπλε και την λύπη.


“I’m blue” είναι μία έκφραση που χρησιμοποιείται όταν κάποιος έχει κακή διάθεση. Δεν είναι βέβαια τυχαία η χρήση του μιας και το χρώμα μπλε συμβολίζει ναι μεν την γαλήνη αλλά πολλές φορές και την μελαγχολία.


Τι συμβαίνει όμως όταν ένας καλλιτέχνης παθαίνει εμμονή με ένα χρώμα; Κάτι τέτοιο συνέβη με τον Yves Klein. Ο καλλιτέχνης έψαχνε μανιωδώς την χρωματική παλέτα του μπλε για να βρει το ακριβές χρώμα που θα χαρακτήριζε τα έργα του και το βρήκε. Από τότε το χρώμα αυτό έχει πάρει το όνομα του.





To μπλε δεν έχει διαστάσεις, είναι πέρα των ορατών διαστάστεων…



Τι γλυκό να είσαι σύννεφο… Να πλέεις μέσα στο Μπλε…
* A. A. Milne

Γλυπτική



Κινηματογράφος



Όλοι έχουμε μία ιδέα τι χρώμα είναι το μπλε, αλλά αν πιεστούμε να το περιγράψουμε συγκεκριμένα, υπάρχουν πολλοί τρόποι: ο ωκεανός, ο ουρανός, τα μάτια κάποιου. Οι ορισμοί είναι τόσο διαφορετικοί όσο είμαστε κ εμείς.
*Sarah Dessen




Όσο πιο βαθύ γίνεται το μπλε, τόσο πιο συνειδητά καλεί το άπειρο τον άνθρωπο, του ξυπνά την ανάγκη για το ¨καθαρό” και τελικά, το “υπερφυσικό”…
*Wassily Kandinsky